Pay Per click

مشخصات مدیریت بوروکراتیک

بوروکراسی روشی است  برای سازماندهی و هر گاه بحث درباره بوروکراسی مطرح می شود سازمانهای بزرگی که بهطور نظام یافته کار می کنند به ذهن متبادر می شود. به نظر یکی از صاحب نظران، بوروکراسی شکل ایده آلی برای سازماندهی است که فعالیتهای سازمانهای بزرگ را به گونه ای هدایت می کند که بیشترین تولید یا خدمت موثر حاصل شود. مدیریت بر چنین سازمانی (مدیریت بوروکراتیک) دارای هفت مشخصه به شرح زیر است.

1. قوانین مقررات. قوانین و مقررات خطوط راهنمای اصلی برای تعریف و کنترل رفتار همه کارکنان هنگام اجرای وظایف است و موجب می شود که نظم مورد نیاز برای نیل به اهداف تعیین شده در سازمان برقرار شود. پیروی از قوانین و مقررات یک شکل بودن روشها و عملیات را تضمین می کند و علی رغم تمایلات شخصی مدیر یا کارکنان، قوانین و مقررات مدیریت عالی را برای هدایت و هماهنگی تلاشهای مدیران میانی مدیران عملیاتی( خط اول) و کارکنان توانا می سازد. مدیران می آیند و می روند، اما قوانین و مقررات به حفظ ثبات سازمانی کمک می کنند.

2- غیر شخصی بودن. اتکا بر قوانین و مقررات، سازمان را به سوی غیر شخصی بودن هدایت می کند بدین وسیله کارکنان از هوی و هوسهای مدیران در امان می مانند. غیر شخصی بودن موجب می شود که مدیران زیردستان خود را به طور عینی و براساس عملکرد تخصص آان ارزشیابی کنند و عوامل ذهنی ناشی از ملاحظات شخصی خود را در ارزیابی دخالت ندهند. به عبارت دیگر، غیر شخصی بودن، عینیت مدیران را افزایش می دهد و فرد گرایی آنان را به حداقل می رساند.

3- تقسیم کار. مدیران و کارکنان وظایف را انجام می دهند که متناسب با ویژگیها و تخصص آنان تعیین شده است. تقسیم کار فرآیند تبدیل وظایف به کارهای ساده تر و تخصصی تر است. این امر به سازمان قدرت میدهد تا کارآیی شخص را به حد مطلوب برساند. مدیران باید در قسمتهایی فعالیت کنند که تخصص مناسب آن را دارا هستند و سایر کاکنان نیز باید به اجرای وظایفی منصوب شوند که یادگیری و انجام دادن آن وظایف نسبتا برایشان آسان باشد.

مفهوم بوروکراسی

بوروکراسی اصطلاحی با معانی مختلف است و این امر موجب می شود که معنی آن درست درک نشود. متداول ترین معانی آن به شرح زیر است:

الف) بوروکراسی به معنی تشریفات زاید ازقبیل افراط در نامه نگاری و اجرای مقررات است که موجب عدم کارآیی می شود. 

ب) بوروکراسی نظامی اداری مانند همه دستگاههای مرکزی و محلی حکومتی است این معنی نیز مشابه با تشریفات زاید است.

پ) بوروکراسی شکلی از سازمان با ویژگیهایی خاص مانند سلسله مراتب، اختیار، مقررات و جز آن است.

هر گونه کپی برداری از مطالب فوق صرفا با ذکر نام منبع بلامانع است.

خلاصه بحث های مدیریتی

جوامع امروزی را جوامع سازمانی می نامند زیرا انسان از زمان تولد تا هنگام مرگ با سازمانهای گوناگون در ارتباط است. سازمانها با هم تفاوتهای بسیار دارند ولی هدف، برنامه، منابع، برای اجرای برنامه و مدیران برای هدایت سازمان در جهت تحقق هدفهای آن از وجوه مشترک سازمانهاست. سازمانها را با توجه به اهداف اولیه آنها می توان به سازمانهای انتفاعی و غیر انتفاعی ، تولیدی و خدماتی و دولتی و خصوصی تقسیم کرد سازمان با محیط اطراف خود کنش متقابل دارد و محیط خارج، با عواملی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر سازمان اثر می گذارند در فعل و انفعالهای سازمان موثر است . آن دسته از عوامل که بر سازمان تاثیر مستقیم دارند به دو گروه ذینفعان داخلی و ذینفعان خارجی تقسیم می شوند.

سازمان و مدیریت لازم و ملزوم یکدیگرند و مدیریت به معنای فرآیند برنامه ریزی سازماندهی، هدایت نظارت بر کار اعضای سازمان است که کلیه منابع سازمانی موجود را برای رسیدن به هدفهای تعیین شده سازمانی به کار می برد. مدیران از نظر سطح سازمانی به مدیران عملیاتی، میانی و عالی و از لحاظ فعالیتهای سازمانی مسئولیت اجرا ی آن را بر عهده دارند به مدیران وظیفه ای و مدیران عمومی تقسیم می شوند. مهارتهای مورد نیاز مدیران یعنی مهارتهای ادراکی، انسانی وقتی با توجه به سطح مدیران متفاوت است وظظایف اساسی مدیران عبارت است از برنامه ریزی سازماندهی هدایت، نظارت و بستر سازی برای ایجاد خلاقیت که مدیران این وظایف را با اجرا کردن سه نقش ارتباطی، اطلاعاتی و تصمیم گیری اجرا می کنند.

هر گونه کپی برداری از مطالب فوق صرفا با ذکر نام منبع بلامانع است.

نقشهای تصمیم گیری

نقشهای تصمیم گیری شاید مهم ترین نقش مدیریتی باشد، زیرا مدیران اطلاعات را برای تصمیم گیری به کار می برند تا زمان و چگونگی تعهد سازمان را در نیل به اهداف و فعالیتهای مورد نظر تعیین کنند. در این رابطه مدیران چهار نقش بازی می کنند:

الف) نقش نوآور. مدیران زمانی این نقش را بازی می کنند که طرح جدیدی را آغاز کنند، به تغییر و اصلاح سازمانشان بپردازند، فعالیتهای سازمان را بسنجند، بازار نویی را بیازمایند یا به شغل و کسب جدیدی وارد شوند. در این نقش آنان تغییر تازه ای را در خواستهای خود ایجاب می کنند.

ب)نقش آشوب زدایی. امور هیچ سازمانی همیشه به آرامی پیش نمی رود. هنگام بروز مشکلاتی از قبیل تعتصاب کارگری ورشکستگی عرضه کنندگان، فسخ قرارداد توسط مشتریان، مشکلات مالی و مانند آنها از مدیران انتظار می رود حتی با اتخاذ تصمیمهای غیر معمول و با یافتن راه حلهایی بر این مشکلات چیره شوند و نگذارند این مسائل به بحران تبدیل شود.

ج) نقش تخصیص دهنده منابع. هر مدیری با تعدادی اهداف، مسائل و نیازهای انسانی مواجه است که همه آنها برای استفاده از وقت و منابع او با هم رقابت می کنند. از آنجا که این منابع معمولا محدودند، هر مدیری باید بین اهداف و نیازها تعادلی برقرار کند برای مثال بسیاری از مدیران کارهای روزانه خود را به گونه ای ترتیب میدهند که برای برخی کارها اولویت قائل می شوند. کارهایی را که از نظر آنها مهم تر است زودتر انجام می دهند و بقیه را به تاخیر می اندازند.

د) نقش مذاکره کننده. مدیران بخش مهمی از اوقات خود را به مذاکره اختصاص می دهند زیرا فقط آنان واجد آگاهی و اختیاری هستند که این نقش به آن نیاز دارد. برخی از این مذاکرات با خارج از سازمان است. برای مثال، رییس یک شرکت ممکن است با یک موسسه مشاوره معامله کند، یا مدیر تولید درباره یک قرارداد با عرضه کننده ای مذاکره کند. مدیران در داخل سازمان نیز مذاکره می کنند. افرادی که برای سازمان کار می کنند ممکن است غالبا با اهداف یا راههای موثر برای دستیابی هب اهداف موافق نباشند. منازعه های حل ندشه می تواند روحیه بهره وری را کاهش دهد و کارکنان لایف را به ترک سازمان متمایل سازد. به این دلیل مدیران باید نقش وساطت را بر عهده گیرند و در مذاکره با آنها به سازش برسند. فرونشاندن منازعات مستلزم مهارت و کاردانی است، مذاکره کننده ناآزموده فقط می تواند بترساند و در نتیجه کار را بدتر کند.

 هر گونه کپی برداری از مطالب فوق صرفا با نام منبع بلامانع است.

محصولات ویژه دیجیکالا فروردین ماه 98-5

محصولات ویژه دیجیکالا فروردین ماه 98-4

محصولات ویژه دیجیکالا فروردین ماه 98-3

محصولات ویژه دیجیکالا فروردین ماه 98-2

محصولات ویژه دیجیکالا فروردین ماه 98-1